Vogelbekdier-zoogdier lijkt op geen enkel levend dier. Het is wel licht het vreemdste zoogdier de vogelbekdier. Maar wat eet het zoogdier voor voedsel. Het meeste opmerkelijke zijn de jongen van het zoogdier. Maar komt het jong nou uit een ei of uit de baarmoeder? En is de vogelbekdier gifig? En waar leven de dieren of is de vogelbekdier uitgestorven.
Wat is een vogelbekdier?
Het vogelbekdier zoogdier is ongetwijfeld het vreemdste thans levende dier. Hij ziet er zo merkwaardig uit dat vele personen niet weten dat het een echt zoogdier is. Heeft een zeer bizar uiterlijke maar voor zijn levenswijze volmaakt aan gepast is. Het heeft een aantal morfologische en anatomische eigenschappen gemeen met de reptielen. Waar door het een van de meest primitieve zoogdieren is. Snaveldieren zijn oer oude zoogdieren die nog eieren leggen. De Snaveldieren bezitten een reeks anatomische kenmerken die zowel aan de Reptielen als aan de Zoogdieren doen denken. Vroeger meende men dat zij verwant waren met de Buideldieren. Maar tegenwoordig beschouwt men ze even als de Buideldieren. Want als afkomstig van een wel licht gemeenschappelijke maar toch hypothetische voor ouder. Waarna de evolutie wegen zich gescheiden zouden hebben.
Zoogdieren monotremata of snaveldieren
Het vogelbekdier en de mierenegel vormen samen. Een orde van de zoogdieren die de Monotremata uit het Griek oudheid. Met één enkele opening. Die duidend op cloaca betekend de opening in het lichaam van dieren. Een holte waarin tegelijk het urnen kanaal het rectum en de geslacht organen uit komen.
Deze enkele soorten vormen bovendien een onder klasse van de Prototheria of de Oer zoogdieren. We moeten hier niet uit concluderen dat de oer zoogdieren. Maar ook de over levenden zijn van de oudste stammen van zoogdieren. Dus zij vormen en tak die zich afzonderlijk ontwikkeld heeft. En waar van en de oorsprong niet kent. Door gebrek an fossiele resten. De oudste van deze resten dateren namelijk uit het Pleistoceen. Dat wil zegen het begin van ons kwaternair tijd perk 2 tot 3 miljoen jaar geleden. Op gemerkt moet worden dat deze dieren geen tanden hebben. Want dit zijn de meest bestendige organen. Die als een ideaal identificatie middel vormen. De tanden van het dier
Wel licht het vreemdste zoogdier het vogelbekdier
De orde der Monotremata of Snaveldieren beperkt tot de Australische zone. Omvat twee families de Tachyglossidae met vijf soorten mierenegels en de Ornithorhynchidae met één soort vogelbekdier. Het is ’s nachts actief. Maar is niet schadelijk en heeft weinig natuurlijke vijanden. Het wordt wettig beschermd en komt derhalve overvloedig voor in Tasmanië en in het oostelijk deel van Australië. Het kan lange tijd onbeweeglijk in het water liggen. Met zijn kleine oogjes de omgeving afspiedend.
De aangepaste snavel van de vogelbekdier
Vogelbekdier zoogdier met zijn hoornachtige en tandeloze bek lijkt zo zeer op een eenden snavel. Dat de dierkundigen dit beest de naam Ornithorhynchus anatinus hebben gegeven. Maar het geen zo veel betekent als gelijkend op een eend. Dit is inderdaad de beste beschrijving als we de kop van het vogelbekdier zoogdier zien de brede en platte iets gekromde bek. Zo langs de rand voor zien van schuine groeven. Vormt een zeer praktisch hulp middel wanneer dit dier op zoek is naar zijn voedsel.
Het gif het van de vogelbekdier is giftig
Het mannetje van het vogelbekdier zoogdier draagt een hoorn achtige spoor. De mannetjes dragen aan de achter poten. Een soort holle klauw die via een kanaaltje met een gifklier verbonden is. De rol van dit gif apparaat is niet goed duidelijk. Experimenten toonden aan dat dit sterke gif een bloedstollende uitwerking heeft. Die verbonden is met een gifklier. Maar aan elk van zijn poten. Het is bovendien het enige giftige zoogdier. Maar afgezien van enkele spitsmuizen. Die ook een giftig speeksel bezitten.
De vogelbekdier is de beste zwermer
Het vogelbekdier zoogdier leeft in de traag stromende rivieren en in de meren van het Australische vasteland. Het zwemt en duikt als de beste en is volledig aan het water leven aangepast. Bovendien de ogen en oren van het vogelbekdier liggen in groeven die door huid plooien worden afgesloten als het dier onder water zwemt.
Wanneer hij onder water jaagt gaat het vogelbekdier dan ook helemaal af op zijn gevoelige. Terwijl de leer achtige snavel bij het op sporen van prooi in het water. De neus gaten liggen op de punt van de boven snavel maar zij kunnen alleen functioneren als de kop van het dier boven water is. De jonge vogelbekdieren bezitten tanden maar vol wassen dieren hebben gegroefde hoorn platen aan weerszijden van hun kaken om hun prooi te kauwen.
En woont in hol aan de oever
Het vogelbekdier zoogdier graaft zijn hol in de rivier oever. Aan het einde van de enkele meters lange gang bevindt zich een ronde kamer. Waar het dier overdag verscholen zit. Pas tegen de nacht komt het tevoorschijn. Het vogelbekdier leeft zo wel op het land als in het water en is uitstekend aangepast aan het waterleven.
De dichte vacht en zijn zwemvliezen en de huidplooi onder aan de snavel. Die de ogen beschermt. Als die duikend zoekt het dier zijn prooidiertjes met zijn snavel. Die aan de buitenzijde bekleed is met teen fijn gevoelig huidje. die voor zien van voelorganen. Het is een drukke graver die met zijn voor poten lange gangen in de oevers uitgraaft.
De brede platte en gespierde staart is een nuttig werktuig. Dat dus het uitgegraven aarde netjes op een hoop duwt. Maar of tegen de buik gevouwen de bladeren voor de bekleding van het nest aanvoert.
Wat eet de vogelbekdier?
Het vogelbekdier jaagt voor namelijk op de bodem van het water. Waar bij hij een minuut of langer onder duikt om met zijn snavel in de modder te zoeken naar kreeftachtigenmaar ook waterinsekten en larven. Ook eet hij kikkers en andere kleine dieren en af en toe wat planten. Vogelbekdieren hebben een enorme eetlust ze verorberen wel 1 kg voedsel per nacht.
Maar in de nacht als die tevoorschijn komt voeden ze ook met pieren en aardwormen. Die dus immers ook pas in het duister uit de grond komen. Ook eet hij wel kleine schaaldieren en slikt hij een flinke hoeveelheid modder in. Maar ook wormen en kleine waterdiertjes op de modder bodem van vijvers en rustige rivieren.
De voortplanting van de vogelbekdier
Het bijzondere van de Snaveldieren is dat zij eieren leggen! Toch zijn het echte zoogdieren. De voortplanting van het vogelbekdier zoogdier is beslist uniek. Het wijfje bedekt haar leger met natte bladeren en legt hier in haar eieren. Het wijfje legt meestal twee eieren in haar nest . Zij zorgt voor de juiste temperatuur gedurende de tiendaagse broedperiode. Als de jongen uit het ei komen. Zijn ze nog erg klein zo 2 ,5 cm lang en zij beginnen al spoedig de melk te drinken. Na de broedtijd beginnen de jongen de melk te zuigen die zomaar uit de moedervacht komt sijpelen.
Want het wijfje van het vogelbekdier zoogdier bezit geen tepels. Maar twee van poriën voorziene buik zones laten een voedende melk doorsijpelen. Want afkomstig van de onder liggende tepel klieren. Dus de jongen zuigen de melk druppels uit de moeder vacht. Zij hebben nog niet de kenmerkende van een snavel. Wanneer er stekeltjes gevormd worden op een leeftijd van ca. 3 weken dan wordt het jong niet langer door de moeder mee gedragen.
Na verloop van tijd krijgen zij ook tandjes. Zo wel snijtanden en hoek tanden en voor kiezen en echte kiezen. Deze blijven echter rudimentair en verdwijnen om bij de volwassen dieren plaats te maken voor hoornachtige plaatjes. Deze bijzonderheid gaf de specialisten helaas geen aanwijzingen over de rechtstreekse voorouders van de Snaveldieren. Die zowel het vogelbekdier zoogdier als de mierenegel kenmerkt.
Vogelbekdier zoogdier leef gebied
En komt derhalve overvloedig voor in Tasmanië en in het oostelijk deel VN Australië. Is ’s nachts actief en ook niet schadelijk. En heeft weinig natuurlijke vijanden. Het wordt wettig beschermd.
Taxonomische indeling
Stam: | Gewervelde dieren |
Klasse: | Zoogdieren |
Orde: | Monotremata |
Familie: | Ornithorhynchidae |
Geslacht: | Ornithorhynchus anatinus |
Soort: | Vogelbekdier |
Eigenschappen Kenmerken van het vogelbekdier
- Dracht: 15 dagen
- Ovipaar
- en legt twee eieren of drie
- Afmetingen van het ei: 17 x 14 mm
- Eieren komen uit na 10 dagen
- Levensduur : ± 15 jaar
- Lengte bij geboorte: 2,5 cm
- De jongen verlaten het nest op de leeftijd van 4 maanden
- Volwassen gewicht: 0,5 tot 2 kg
- kop en Romp: 30 à 45 cm lang
- Staart: 10 à 18 cm lang
- Max lengte 60 cm
- Milieu in meren en ook rivieren
- Verspreiding oost- Australië en Tasmanië
Vogelbekdier zoogdier woongebied rivieren
Traag vloeiende stromen en rivieren vormen ware natuurlijke barrières voor de talrijke. Ecologische alkoven betekent het woongebied van het dier. Maar ten behoeve van een aquatiele en semi-aquatlele betekent in water levend. Want die dus afhankelijke zijn van de water fauna. De reusachtige Amazone is goed voorbeeld.
Een echte binnen zee voor het dier. Bezaaid met eilandjes vol mangroves en met een weelderige planten groei op haar oevers. Bezit de rijkste aquatlele fauna ter wereld. Door deskundigen worden nog voort durend nieuwe soorten geregistreerd.
ORDE MONOTREMATA de SNAVELDIEREN
Hoewel de snaveldieren goed aangepast zijn aan hun milieu waar in ze leven. Bovendien beschouwt men hen als primitieve zoogdieren in die zin dat zij sommige reptielachtige kenmerken wat betreft hun lichaamsbouw hebben behouden. Bovendien leggen zij eieren. Daar naast hebben zij echter specifieke zoogdiereigenschappen zo als een vacht en melklijsten. Mogelijk vertegenwoordigen de snaveldieren eerder een parallel lopende evolutie lijn dan een stadium in de evolutie van de zoogdieren. Het feit dat er geen fossiele snaveldieren zijn gevonden maakt het moeilijk de afstamming geschiedenis van deze groep te begrijpen.
Familie Ornithorhynchidae de Vogelbekdieren
De enige soort van deze familie, het vogelbekdier, heeft een zeer bizar uiterlijk, maar is volmaakt aangepast aan zijn levenswijze. De soort werd 200 jaar geleden ontdekt, en toen het eerste exemplaar in het Natuurhistorisch Museum te Londen arriveerde, waren de geleerden er zo door verbijsterd dat zij meenden dat het een vervalsing was. Vogelbekdieren zijn nu wettelijk beschermd en in sommige gebieden komen zij algemeen voor.
Gevaarlijk mannetje van de monotremata
De mannelijke monotremata hebben geduchte wapens in de vorm van kromme sporen. Die aan de binnenkant van de achterpoten staan. Bij het vogelbekdier zijn deze hoornstekels doorboord
en staan in verbinding met een gifklier. Niemand weet precies waar deze sporen voor dienen. Maar het gif kan pijnlijke wonden veroorzaken.
Sommige zoölogen zijn van mening dat de sporen tijdens de hofmakerij worden gebruikt om er het wijfje mee in te spuiten. Zo dat het passiever wordt. Maar een vrouwtje dat in een dierentuin door een mannetje werd aangevallen stierf bijna door het vergif.
Het hof maken bij het vogelbekdier begint wanneer het mannetje het wijfje bij de staart pakt en met haar in cirkels rond gaat zwemmen. Na de paring trekt het wijfje zich terug in haar hol om er de eieren te leggen. De nestkamer is gevoerd met bladeren die het vrouwtje in het hol heeft gebracht door ze onder de staart te klemmen.
Voor ze de eieren gaat leggen dan vult ze de ingang van het hol op met aarde. Door gaans legt ze 2 – zelden 3 – eieren. Die in circa 10 dagen worden uitgebroed
De toekomst van de eierleggende zoogdieren
Zowel het vogelbekdier als de mierenegels zijn volgens de Australische wetten beschermde dieren. Het vogelbekdier is het algemeenst op Tasmanië. Waar de aantallen toenemen. De mierenegels komen zowel in Australië als op Nieuw-Guinea voor en hun grootste bescherming is waarschijnlijk het feit dat ze voor de mens ongevaarlijk en ook onbruikbaar zijn. Het bestuderen van het vogelbekdier is uiterst moeilijk. Hij is namelijk erg schuw en tevens voornamelijk nacht dier. Zoölogen die deze dieren bestuderen moeten vaak vele weken geduldig wachten en lang niet altijd wordt het met succes bekroond. Een aantal paren heeft men in gevangenschap gehouden.Waar hun gewoonten van dichtbij bestudeerd konden worden. Maar zij zijn erg moeilijk te vangen.
Even als met het vogelbekdier gaat het met de voortplanting in dieren tuinen van de mierenegt. ls ook niet gemakkelijk. Het eerste vogelbekdier ontdekte men tegen het einde van de l8de eeuw.
Maar het duurde 100 jaar eer men voldoende af wist van de broed gewoonten. Eerst dacht men dat de eieren in het moeder lichaam uit kwamen. Zo als dat het geval is bij sommige soorten reptielen. Maar in 1884 bewees de Britse zoöloog W. H. Caldwell dat de eieren werden gelegd en uit kwamen buiten het lichaam. Een Duitse zoöloog ontdekte het zelfde bij de mierenegels.
De familie van de Monotremata soorten in deze klasse bevat ook.
Vachtegel
Is bovendien een merkwaardige zoogdier. Er bestaan drie soorten van de vachtegel. Deze komt voor in Australische land. Maar heeft veel weg van de mierenegel.
Mierenegel
Is een eigenaardige egel die eieren legt. Maar legt 1 ei per keer in de broedtijd. Maar heeft ook krachtige klauwen.
Wil je nog meer weetjes en tips van dieren weten?
De wormen er zijn drie klasse van de worm zoals de.
Van sponsen tot kwallen zijn typisch dieren zoals de.
- sponsen en kwallen
- kwallen
- zeesterren
- koralen